क्रांतीगाथा भाग ३

क्रांतिकारकांच्या घरची अवस्था काय असेल याचा आम्ही विचारही करु शकत नाही…

सर्वस्व अपर्ण करून फक्त स्वतंत्र दर्पण बघण्यासाठी आपली तरुण मुले भारतमातेच्या चरणी अर्पण करून टाकली होती अनेकांनी…

ब्रिटिशांच्या अत्याचारच्या काळोखात आझादी शोधणे खूप कठीण काम होते…

रोज नवनवीन पारतंत्र्याचे प्रयोग भारत भुमीवर सुरू होते…

अश्यातच ३ फेब्रुवारी १९२८ ला सायमन कमीशन भारतात आले..

भारतीयांना संवैधानिक अधिकार देण्याची वरवर बाता मारणार्या गोर्यांनी अधिकार सुद्धा आपल्या हातात डांबून ठेवले होते…

ज्याचा कांग्रेसच्या नैतृत्वाखाली सायमन गो बॅक चा आवाज उठला….सायमन ला परत पाठवण्यासाठी आणि भारतियांना त्यांचे अधिकार मिळवून देण्यासाठी

लखनौ मध्ये पंडित जवाहरलाल नेहरू आणि गोबिंद वल्लभ पंत यांच्या नेतृत्वाखाली आणि लाहोर येथे लाला लजपतराय यांच्या नेतृत्वाखाली मोर्चा निघाला…

#क्रांतीगाथा भाग २

ब्रिटिशांनी बेभान होऊन लाठीचार्ज केला…

रक्ताच्या थारोळ्यात आझादी चे नारे लागत होते , आणि धाड करत एक लाठी लालाजींच्या डोक्यावर आदळली…

डोक्यावर मोठा घाव झाला…

आपल्या जन्मभूमीला मुक्त करण्यासाठी लालाजींनी अंतिम शब्दात आपल्या प्राणांची आहुती दिली…

“मेरे शरीर पर पड़ी एक-एक चोट ब्रिटिश साम्राज्य के क़फन की कील बनेगी। “

आणि झालेही तसचे लालाजींचा प्रतिशोध घेण्याची अग्नी आझाद आणि भगतसिंगांच्या मनात तळफडत होती…

ब्रिटिश अधिकारी सांडर्सला मारण्यासाठी आझाद, भगतसिंह आखणी करत होते..

“दयानंद अँग्लो विद्यापीठ’ पुढे सर्व काही घडणार होते… याच विद्यापीठ पुढे आझादांनी भगतसिंग यांना प्रश्न विचारला..

“क्या कोई रणरागिणी है जो हमारे रणजित से शादी करे.??

आणि भगतसिंग हसत हसत म्हणाले..

“हमारी शादी तो आप ही तय करोगे..!!”

” मेरी कलम मेरे जज्बातोसे वाकीफ है की मै इश्क भी लिखना चाहु तो इंकलाब लिख जाती है…!! “

आणि लग्न ठरलं तेही खुद्द मृत्यूशी दिनांक 17 दिसंबर, 1928 जयगोपाल यांनी इशारा करताच ब्रिटिश ऑफ़ीसर सांडर्सला राजगुरू ने बेभान होऊन गोळी मारली….

मागे मागे भगतसिंग ने अंधाधुंद गोळीबार करून सांडर्स ठार करून या क्रांतिकारकांनी लालाजींच्या हत्याचा प्रतिशोध घेतला पण आमचे मनच मेलेली होती हो …

या क्रांतिकारकांना पकडण्यासाठी चनन सिंह नावाने आपलाच माणूस मागे धावला पुन्हा पुन्हा आझादांनी समझुत देऊनही ब्रिटिशांच्या पायावर आपले इमान.विकलेल्या चनन ला या क्रांतिकारकांचा जज्बात ए वतन कळालं नाही ,

धाड धाड करत आझादांनी त्याला तिथेच संपवले… आणि एका नव्या क्रांतीगाथेची सुरुवात झाली…